Καλοήθεις Όγκοι
Με τον όρο καλοήθης χαρακτηρίζεται ένας όγκος ο οποίος δεν μεθίσταται, δεν διηθεί και δεν διαιρείται αλόγιστα. Η μη μετάσταση ενός όγκου είναι συνήθως το χαρακτηριστικό που ενδιαφέρει κλινικά λόγω της καλύτερης πρόγνωσης της νόσου. Οι μεταστάσεις γίνονται συνήθως μέσω του αίματος (αιματογενείς), μέσω της λέμφου (λεμφογενείς) ή κατά συνέχεια ιστών (σε γειτονικά όργανα-ιστούς).
Οι καλοήθεις όγκοι δεν είναι καρκίνοι. Είναι απλά συγκεντρώσεις κυττάρων που, ενώ ακόμα μοιάζουν πολύ με τον ιστό από τον οποίο έχουν ξεπηδήσει, έχουν αρχίσει να πολλαπλασιάζονται γρηγορότερα απ’ όσο θα’πρεπε. Οι ελιές και οι κρεατοελιές είναι γνωστά παραδείγματα. Οι όγκοι αυτοί συχνά δημιουργούν ένα ισχυρό, ινώδες περίβλημα γύρω τους. Τα κύτταρα των καλοηθών όγκων ποτέ δεν εισβάλλουν σε άλλους ιστούς, δεν απλώνονται σε άλλα μέρη του σώματος, όπως κάνουν τα κύτταρα των κακοηθών όγκων.
Γενικά, οι καλοήθεις όγκοι δεν προκαλούν σοβαρή βλάβη στο σώμα. Όμως, αν γίνουν πολύ μεγάλοι, μπορεί να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά, ασκώντας πίεση στα γύρω όργανα. Οι πιο πολλοί καλοήθεις όγκοι δεν απαιτούν θεραπεία. Εκείνοι που απαιτούν, μπορεί να αφαιρεθούν. Σποραδικά, όμως, συμβαίνει μια αλλαγή στα κύτταρα ενός καλοήθους όγκου που τον κάνει να γίνει καρκινικός. Οι καλοήθεις όγκοι μπορεί να προσβάλλουν σχεδόν όλους τους ιστούς. Οι πλειονότητα των όγκων του μαστού είναι καλοήθεις, όπως και η πλειονότητα των όγκων του σώματος της μήτρας. Ένας μεγάλος αριθμός όγκων του δέρματος είναι καλοήθεις.
Πολλοί όγκοι του εγκεφάλου είναι καλοήθεις. Όμως, επειδή ο εγκέφαλος περικλείεται από άκαμπτη οστέινη θήκη, οτιδήποτε αναπτύσσεται μέσα σ’ αυτή μπορεί να προκαλέσει βλάβη, πιέζοντας τις εσωτερικές δομές του εγκεφάλου. Κατά συνέπεια, οι καλοήθεις όγκοι του εγκεφάλου και των μεμβρανών που τον περιβάλλουν (των μηνίγγων) είναι πάντα επικίνδυνοι.
Τα νεοπλάσματα διακρίνονται σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με το είδος του ιστού από τον οποίο προέρχονται και τον οποίο προσβάλλουν. Είναι οι εξής :
- Νεοπλάσματα επιθηλιακού ιστού.
- Νεοπλάσματα ερειστικού και συνδετικού ιστού, εκτός του αιμοποιητικού ιστού.
- Νεοπλάσματα αιμοποιητικού ιστού.
- Νεοπλάσματα νευρικού ιστού.
- Ειδικά νεοπλάσματα.
Τα καλοήθη συνήθως λήγουν στην κατάληξη -ωμα όπως ίνωμα, λίπωμα, αδένωμα κ.α.
Τα κακοήθη νεοπλάσματα, ανάλογα με τους ιστούς απ’ όπου προέρχονται διακρίνονται σε:
- Καρκινώματα που προέρχονται από επιθηλιακούς ιστούς (π.χ αδενοκαρκίνωμα).
- Σαρκώματα που προέρχονται από τον ερειστικό, μυϊκό, νευρικό ιστό.
- Λεμφώματα που προέρχονται από τον αιμοποιητικό ιστό.
Ένα καλοήθες νεόπλασμα αναπτύσσεται τοπικά, δε διηθεί γειτονικούς ιστούς και δεν κάνει μεταστάσεις σε άλλα όργανα. Αν αυτός ο όγκος αναπτύσσεται και μεγαλώνει είναι πιθανό να δημιουργήσει πιεστικά προβλήματα σε όργανα της γύρω περιοχής. Αντίθετα ένα κακοήθες νεόπλασμα είναι διηθητικό και δίνει μεταστάσεις. Είναι ικανό να διηθεί καταστρέφοντας γειτονικούς ιστούς και όργανα.
Τα χαρακτηριστικά των καλοηθών νεοπλασμάτων είναι:
- Τα νεοπλασματικά κύτταρα μοιάζουν με τον μητρικό ιστό.
- Είναι περιγεγραμμένα και έχουν κάψα.
- Δεν δίνουν μεταστάσεις (αιματογενείς – λεμφογενείς – δι’ εμφυτεύσεως).
- Δεν διηθούν τους γύρω ιστούς.
- Δεν προκαλούν θάνατο.
- Δεν υποτροπιάζουν.
- Κάνουν τοπική βλάβη (πίεση).
Για να είστε πάντα καλά.
Dr. Κυριάκος Τίγκας, M.D.
Χειρουργός Γυναικολόγος – Μαιευτήρας
Εξειδίκευση σε : Λειτουργική, Προληπτική, Αντιγηραντική Ιατρική,
Ορμονική Αποκατάσταση γυναικών με Βιομιμητικές Ορμόνες,
Χειρουργική Γυναικολογική Ογκολογία, Χειρουργική Μαστού