Υπερθυρεοειδισμός, ορίζεται το νόσημα που χαρακτηρίζεται από Θυρεοειδική υπερλειτουργία, με συνέπεια αυξημένη παραγωγή και δράση των ορμονών του θυρεοειδούς αδένα. Σε γενικές γραμμές, αυτό οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα ενέργειας, λόγω επιτάχυνσης του μεταβολισμού και γρήγορων καύσεων. Η υπερμεταβολική αυτή κατάσταση που προκαλείται στον οργανισμό, από την αυξημένη διαθεσιμότητα και δράση των θυρεοειδικών ορμονών, ορίζεται ως Θυρεοτοξίκωση.
Τον ανθρώπινο οργανισμό, θα μπορούσαμε κάλλιστα να τον παρομοιάσουμε, με ένα εργοστάσιο. Δουλεύει ασταμάτητα και παράγει ενέργεια. Η λειτουργία του κάθε τμήματος, επηρεάζει τη συνολική απόδοση και παραγωγή, ολόκληρου του εργοστασίου.
Ο θυρεοειδής αδένας, είναι ένα τμήμα αυτού του εργοστασίου. Παράγει ορμόνες, οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν την εύρυθμη λειτουργία, όλου του ανθρωπίνου σώματος.
Αυτές οι ορμόνες, επηρεάζουν κάθε τύπο κυττάρων. Η διατήρηση σε κατάλληλα επίπεδα αυτών των ορμονών, είναι σημαντική για τη γενικότερη υγεία, όσο και τη λειτουργία του n«εργοστασίου». Οι ορμόνες αυτές βοηθούν το σώμα, να παράγει και να καταναλώνει ενέργεια.
Όταν ο θυρεοειδής υπερλειτουργεί, (Υπερθυροειδισμός), λόγω της περίσσειας των θυρεοειδικών ορμονών , κάθε λειτουργία του σώματος επιταχύνεται. Και επειδή οι θυρεοειδικές ορμόνες δρουν παντού, η υπέρμετρη αύξησή τους, θα διαταράξει τις λειτουργίες πολλών ιστών και συστημάτων του οργανισμού.Για το λόγο αυτό, χαρακτηρίζουμε τον θυρεοειδή αδένα ως «μίμο όργανο». Επειδή μιμείται σημεία και συμπτώματα άλλων νόσων, σε πολλαπλά συστήματα του οργανισμού μας. Αποτέλεσμα, πολλές φορές να αποδίδονται εσφαλμένα, σε άλλες παθήσεις και να οδηγούν σε λανθασμένες διαγνώσεις.
Η εμφάνιση της θυρεοειδικής νόσου, είναι συνήθως μια αργή και ύπουλη διαδικασία, με τα συμπτώματά της να μην γίνονται έγκαιρα αντιληπτά από τον ασθενή και το γιατρό.
Ο Υπερθυρεοειδισμός χαρακτηριστικά μπερδεύει ασθενείς και Ιατρούς, κατά τη διάγνωσή του.
Υπερθυρεοειδισμός, τα συμπτώματα που παρουσιάζονται, είναι:
-
- Εξάψεις, ακούσια εφίδρωση και απώλεια βάρους με αυξημένη όρεξη.
- Δυσανεξία στη ζέστη, συχνές κενώσεις, υπερκινητικότητα του εντέρου και υδαρή – χαλαρά κόπρανα ή διάρροια.
- Δυσκολία στον ύπνο και αϋπνία, άγχος, ευερεθιστότητα και νευρικότητα.
- Υπερκινητικότητα και συναισθηματική αστάθεια.
- Μυική αδυναμία, τρέμουλο (τρόμο χειρών) και συνεχής κούραση – κόπωση.
- Διαταραχές όρασης, «λάμπον βλέμμα» (λόγω σπασμού του άνω βλεφάρου), μέχρι και εξόφθαλμο (τα μάτια μεγαλώνουν και προέχουν προς τα έξω).
- Αυξημένη καρδιακή συχνότητα – ταχυπαλμία και άλλες ανωμαλίες του καρδιακού ρυθμού.
- Εύθραυστα και λιπαρά μαλλιά, με παράλληλη λέπτυνση του δέρματος.
- Δυσκολίες στην ομιλία.
- Αυξημένη απορρόφηση οστών με μετακίνηση ασβεστίου από τα οστά στο αίμα, υπερασβεστιαιμία και υπερασβεστιουρία.
- Αυξημένο καταβολισμό πρωτεϊνών και λιπιδίων και δυσανεξία στη γλυκόζη.
- Αντίσταση στην ινσουλίνη και υπερινσουλιναιμία.
- Αύξηση των ελεύθερων λιπαρών οξέων και μείωση της χοληστερόλης.
- Διαταραχές και αλλαγές στην έμμηνο ρύση (όπως ολιγομηνόρροια, αραιομηνόρροια).
- Μειωμένη λίμπιντο (σεξουαλική επιθυμία).
- Υπογονιμότητα, στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες, μέχρι και ολιγοσπερμία, στειρότητα και γυναικομαστία.
Το μέγεθος του θυρεοειδούς αδένα σταδιακά αυξάνεται, αλλάζει η υφή του, αποκτά όζους και καταλήγει στην οζώδη βρογχοκήλη.
Η εύρυθμη λειτουργία του «εργοστασίου» αποδιοργανώνεται.
Μέχρι σήμερα, η αντιμετώπιση της αποσταθεροποίησης του θυρεοειδούς αδένα, γίνεται με φαρμακευτική κυρίως αγωγή. Ο ασθενής υποχρεούται να λαμβάνει φάρμακα καθημερινά για το υπόλοιπο της ζωής του, ενώ το πρόβλημα ποτέ δεν αποκαθίσταται και παράλληλα κινδυνεύει, από όλες τις παρενέργειες των χημικών ουσιών.
Υπερθυρεοειδισμός και οι πιθανές αιτίες του
Η γλουτένη είναι μια πρωτεΐνη του ενδοσπέρμιου του μαλακού σιταριού, κριθαριού και σίκαλης. Σήμερα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα διατροφικά προβλήματα για τους ανθρώπους. Αυτό γιατί περιέχεται στα περισσότερα είδη διατροφής που κυκλοφορούν στην αγορά ή είναι διαθέσιμα προς κατανάλωση στο ευρύ κοινό.
Η συνεχής και αυξανόμενη κατανάλωση της γλουτένης, προκαλεί διαρροή του εντέρου (Σύνδρομο διαπερατού εντέρου). Το έντερο, είναι επενδεδυμένο με ένα μονοκυττάριο στρώμα, το οποίο λειτουργεί σαν φράγμα, που εμποδίζει μεταξύ άλλων την είσοδο των μικροβίων από αυτό στο αίμα. Το διαπερατό έντερο είναι πύλη για λοιμώξεις, ενώ τοξίνες και ουσίες τροφών όπως η γλουτένη, μπορούν να προκαλέσουν συστηματική φλεγμονή, η οποία οδηγεί σε αυτοανοσία.
Δεδομένου ότι τα δομικά στοιχεία της γλουτένης, έχουν παρόμοια μοριακή δομή με τα δομικά στοιχεία του θυρεοειδούς αδένα, το ανοσοποιητικό σύστημα μπερδεύεται και συχνά επιτίθεται στο θυρεοειδή (Αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα). Αυτή η διαδικασία ονομάζεται, μοριακός μιμητισμός. Εκτός από τη γλουτένη, λοιμώξεις, φάρμακα και το άγχος, μπορεί να προκαλέσουν ζημιά στο έντερο, επιτρέποντας σε τοξίνες, μικρόβια και αχώνευτα σωματίδια τροφών, να περάσουν απευθείας στο αίμα.
Ο Υπερθυρεοειδισμός θεραπεύεται
Η βιοχημική και λειτουργική αποκατάσταση του θυρεοειδούς αδένα, ώστε η παραγωγή του σε ορμόνες, να επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα, είναι μια οριστική θεραπεία. Η διάρκειά της είναι από έξι έως δεκαοκτώ μήνες.
Η μέση διάρκεια, αλλάζει σε σχέση με τις αιτίες που προκάλεσαν τη βιοχημική εκτροπή (τη νόσο) , αλλά και τη γενικοτέρη κατάσταση και συνήθειες του ασθενούς.Ο συνδυασμός θεραπευτικών πρωτοκόλλων Micro-Μacro Νutrients με Μοριακή Διατροφή και πρόγραμμα αφαίρεσης των βαρέων μετάλλων επιβάλλεται συχνά.Οι θεραπείες στοχεύουν στην κυτταρική αποκατάσταση, βιοχημική ισορροπία των κυττάρων, διορθώνοντας σταδιακά χρόνιες ανεπάρκειες, με μικροθρεπτικά συστατικά.
Επίσης, γίνεται διόρθωση των νευροδιαβιβαστών και αποκατάσταση της ορμονικής ισορροπίας μόνο με Βιομιμητικές ορμόνες. Συμπληρωματικά, δίνονται οδηγίες άσκησης και διατροφής για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Η μοριακή διατροφή περιλαμβάνει αντιφλεγμονώδεις τροφές, πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες και γλουτένη.
Παράλληλα, επιτυγχάνουμε θεραπεία στο Σύνδρομο Διαπερατού Εντέρου, αντιμετωπίζονται οι λοιμώξεις και ενισχύεται το ανοσοποιητικό σύστημα. Τέλος η θεραπεία που εφαρμόζεται για να αφαιρεθούν τα βαρέα μέταλλα ή άλλα χημικά συστατικά, που από τις εξετάσεις έχουν εντοπιστεί ως αιτίες του Υπερθυρεοειδισμού, έχει διάρκεια τριών εβδομάδων με εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Για να είστε πάντα καλά.
Dr. Κυριάκος Τίγκας, M.D.
Χειρουργός Γυναικολόγος – Μαιευτήρας
Εξειδίκευση σε : Λειτουργική, Προληπτική, Αντιγηραντική Ιατρική,
Ορμονική Αποκατάσταση γυναικών με Βιομιμητικές Ορμόνες,
Χειρουργική Γυναικολογική Ογκολογία, Χειρουργική Μαστού