Γυναικολογικές λοιμώξεις: πρόληψη και αποτροπή υποτροπών
Γυναικολογικές λοιμώξεις
Το καλοκαίρι θεωρείται από τους περισσότερους η ωραιότερη εποχή του χρόνου. Παρ’ όλα αυτά, οι γυναίκες, εξαιτίας του γεγονότος ότι αυξάνεται η θερμοκρασία και η υγρασία της γεννητικής τους περιοχής, καθίστανται περισσότερο ευάλωτες σε λοιμώξεις του γεννητικού συστήματος κατά τους θερινούς μήνες και διαπιστώνουν την ύπαρξη αρκετών γυναικολογικών προβλημάτων, μετά το πέρας των διακοπών.
Η συχνή επαφή με την άμμο και τη θάλασσα, η αλλαγή των κανόνων υγιεινής στη διάρκεια των διακοπών και η αυξημένη έκκριση ιδρώτα αποτελούν κάποιους από τους παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη γυναικολογικών λοιμώξεων, οι οποίες εκδηλώνονται στο γεννητικό σύστημα της γυναίκας και διακρίνονται σε μικροβιακές και ιογενείς.
Στις συχνότερες γυναικολογικές μολύνσεις περιλαμβάνονται οι μυκητιάσεις, ο γονόκοκκος, ο εντερόκοκκος, ο β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος ομάδας-β, οι τριχομονάδες και οι πιο κοινές μικροβιακές κολπίτιδες που οφείλονται σε βακτήρια, όπως η gardnerella vaginallis.
Επιπλέον, το καλοκαίρι οι ελεύθερες και συχνότερες σεξουαλικές επαφές μπορεί να οδηγήσουν στην εκδήλωση σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων. Τα κυριότερα από αυτά είναι ο έρπητας των γεννητικών οργάνων (HSV 1-2), η ηπατίτιδα, οι ιοί H.P.V., η σύφιλη, η γονόρροια και το aids (HIV 1-2).
Ταυτόχρονα, κατά την περίοδο του καλοκαιριού εμφανίζονται αρκετά συχνά λοιμώξεις, όπως τα χλαμύδια, το μυκόπλασμα και το ουρεόπλασμα, τα οποία αποτελούν επίσης σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Παράλληλα, τους θερινούς μήνες αυξάνονται κατακόρυφα οι ουρολοιμώξεις και ιδιαίτερα κυστίτιδες. Οι καταστάσεις αυτές εκδηλώνονται με έντονη συμπτωματολογία, όπως συχνοουρία, δυσουρία, αιματουρία και άλγος κάτω κοιλίας, και χρήζουν άμεσης λήψης αντιβιοτικών και πολλών υγρών.
Συμπτώματα γυναικολογικών λοιμώξεων
Οι γυναικολογικές λοιμώξεις αποτελούν καταστάσεις που προκαλούν φλεγμονές των έσω και έξω γεννητικών οργάνων, ταλαιπωρούν τις γυναίκες και δεν αποκλείεται να επαναλαμβάνονται συχνά. Πολλές από αυτές, μάλιστα, ανευρίσκονται τυχαία από το γυναικολόγο μας κατά την ετήσια εξέταση, ενώ άλλες παρουσιάζονται με διάφορα κλινικά συμπτώματα, όπως:
- Αλλαγή των κολπικών εκκρίσεων (χρώμα, οσμή, σύσταση)
- Κολπικές ενοχλήσεις (π.χ. κνησμός)
- Ερυθρότητα του αιδοίου
- Πυελικός πόνος
- Πόνος κατά την ούρηση
- Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή
- Πυρετός
Βασικά σημεία πρόληψης των γυναικολογικών λοιμώξεων
Για την αποφυγή εμφάνισης γυναικολογικών λοιμώξεων, είναι απαραίτητη η χρήση προφυλακτικού κατά τη σεξουαλική επαφή, καθώς παρεμποδίζει τη μετάδοση σοβαρών σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων, που συχνά προκαλούν δυσάρεστες επιπτώσεις στην υγεία των γυναικών.
Επιπλέον, ενδείκνυται η τακτική λήψη υγρών και η συχνή ούρηση κυρίως πριν και μετά τη σεξουαλική επαφή. Ταυτόχρονα, καλό είναι να αλλάζουμε συχνά το μαγιό μας, ειδικότερα αν υπάρχει προδιάθεση για κολπίτιδες. Παράλληλα, είναι αρκετά σημαντικό να φροντίζουμε πιο επισταμένα την προσωπική μας υγιεινή.
Με το οποιοδήποτε σύμπτωμα, προτείνεται να επισκέπτεται η γυναίκα τον ιατρό της, προκειμένου να διενεργήσει όλες τις απαραίτητες εξετάσεις και σε περίπτωση που ανευρεθεί κάποιο παθολογικό εύρημα και αντιμετωπιστεί, πρέπει η γυναίκα να βρίσκεται σε διαρκή επαγρύπνηση για πιθανή υποτροπή.
Οι επιπτώσεις των Χρόνιων γυναικολογικών λοιμώξεων
Με την πρώτη εκδήλωση των συμπτωμάτων, κρίνεται επιβεβλημένη η άμεση επίσκεψη στο γυναικολόγο μας. Με τη βοήθεια της κλινικής εξέτασης και μέσω της λήψης καλλιεργειών των κολπικών και τραχηλικών εκκρίσεων, ανιχνεύεται ο παθογόνος παράγων και χορηγείται η ενδεικνυόμενη ανά περίπτωση αντιβιοτική ή αντιμυκητιασική θεραπευτική αγωγή.
Αν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως, ελλοχεύει ο κίνδυνος οι γυναικολογικές λοιμώξεις και οι φλεγμονές των έσω και έξω γεννητικών οργάνων να γίνουν χρόνιες, να επιμείνουν, δηλαδή, επί μακρόν χρονικό διάστημα. Κάτι τέτοιο, όμως, επιβαρύνει σημαντικά την καθημερινότητα της γυναίκας, επιδρά στην ψυχολογία και στη σεξουαλική ζωή αυτής και του συντρόφου της. Επίσης, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου μία χρόνια λοίμωξη ενδέχεται να οδηγήσει στη δημιουργία συμφύσεων και ακολούθως να επέλθει υπογονιμότητα.
Οι λόγοι για τους οποίους μπορεί μία λοίμωξη να επιμένει ποικίλλουν. Καταρχάς, ενδέχεται να μην έχουν ανιχνευθεί πλήρως τα αίτια που προκάλεσαν την εκάστοτε λοίμωξη ή αυτή να μην έχει ιαθεί σωστά, γεγονός που οφείλεται στο ότι συνήθως οι γυναικολογικές λοιμώξεις είναι πολυπαραγοντικής αιτιολογίας. Ταυτόχρονα, ένα ανίσχυρο ανοσοποιητικό σύστημα ενοχοποιείται σε μεγάλο βαθμό, όταν επιμένει μία λοίμωξη, γιατί κάτι τέτοιο υποδηλώνει ότι ο οργανισμός δεν ανταποκρίνεται επαρκώς απέναντι στον παθογόνο παράγοντα.
Όλες αυτές οι πιθανές παράμετροι που μπορεί να ευθύνονται για τις χρόνιες λοιμώξεις αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο μόνιμων βλαβών στην περιοχή. Η οποιαδήποτε εξαρχής καλοήθης κατάσταση δύναται να αντιστραφεί, εξαιτίας της χρονιότητας της φλεγμονής. Επιπλέον, είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι οι πολλαπλές υποτροπές, οι οποίες ταλαιπωρούν πλήθος γυναικών, αποτελούν καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από παροδική υποχώρηση των λοιμώξεων, έπειτα από κάποια θεραπευτική αγωγή, και εκ νέου εμφάνιση τους και, μάλιστα, με πιο επίπονη συμπτωματολογία. Πρόκειται για μία σαφέστατη ένδειξη εξασθένησης της φυσικής άμυνας του οργανισμού.
Θεραπευτική αντιμετώπιση Γυναικολογικών Λοιμώξεων
Συνεπώς, καθίσταται πασιφανές ότι σε περίπτωση που οι γυναίκες αντιληφθούν στην περιοχή των γεννητικών οργάνων την ύπαρξη ύποπτων συμπτωμάτων, όπως, δερματικές αλλοιώσεις, έντονο κνησμό, δύσοσμα υγρά ή/και ερυθρότητα, χρειάζεται να απευθυνθούν άμεσα στο γυναικολόγο.
Την τελευταία δεκαετία, η Ιατρική τεχνολογία και γνώση διευρύνονται συνεχώς και εξελίσσονται με ταχείς ρυθμούς, όσον αφορά στη Μοριακή διαγνωστική και στην εξατομικευμένη θεραπευτική προσέγγιση, για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των γυναικολογικών λοιμώξεων. Στα πλαίσια, λοιπόν, ενός ορθά δομημένου γυναικολογικού ιατρείου, είναι απαραίτητο να εφαρμόζονται εξειδικευμένες και πλήρεις καλλιέργειες κολπικών, εξωτραχηλικών και ενδοτραχηλικών επιχρισμάτων, μοριακοί και πυρηνικοί έλεγχοι, (PCR), καθώς και ειδικές εξετάσεις ως προς τη συνολική κατάσταση της υγείας της ασθενούς (τύπου Bio 4h).
Ταυτόχρονα, χρειάζεται να διενεργείται Μοριακή Διαγνωστική, ενώ με την παράλληλη χρήση της πλέον προηγμένης ιατρικής απεικονιστικής τεχνολογίας στον τομέα της κολποσκόπησης, αυτήν της ψηφιακής κολποσκόπησης DYSIS, επιτυγχάνεται η απεικόνιση, η καταγραφή και ο εντοπισμός όλων των πιθανών αλλοιώσεων από την πρώτη κιόλας επίσκεψη.
Βάσει των διαγνωστικών ευρημάτων, ο θεράπων ιατρός έχει τη δυνατότητα να ανιχνεύσει και να εξαλείψει στοχευμένα την οποιαδήποτε λοίμωξη στην περιοχή των έσω και έξω γεννητικών οργάνων. Παράλληλα, είναι σε θέση να δώσει μία οριστική λύση στο πρόβλημα με το οποίο βρίσκονται αντιμέτωποι τόσο η γυναίκα όσο και ο σύντροφος της, μέσα από την εκπόνηση ενός θεραπευτικού πρωτοκόλλου, το οποίο αποσκοπεί στην εκμηδένιση των πιθανοτήτων υποτροπής στο μέλλον. Η στρατηγική της συγκεκριμένης θεραπευτικής προσέγγισης είναι διττή. Αφενός, επιτυγχάνεται στοχευμένη εξάλειψη των παραγόντων που προκάλεσαν τη λοίμωξη κι αφετέρου η ασθενής καλύπτεται θεραπευτικά, ούτως ώστε να μην παρατηρηθούν ποτέ ξανά υποτροπές.
Για να είστε πάντα καλά.
Dr. Κυριάκος Τίγκας, M.D.
Χειρουργός Γυναικολόγος – Μαιευτήρας
Εξειδίκευση σε : Λειτουργική, Προληπτική, Αντιγηραντική Ιατρική,
Ορμονική Αποκατάσταση γυναικών με Βιομιμητικές Ορμόνες,
Χειρουργική Γυναικολογική Ογκολογία, Χειρουργική Μαστού
References:
1. “Vaginitis”. NICHD. 2016. Retrieved October 14, 2018.
2. “What causes vaginitis?”. NICHD. 2016. Retrieved October 14, 2018.
3. “Vaginal yeast infection”. National Institute of Health. Retrieved January 29, 2014.
4. “Trichomoniasis.” Gale: Contemporary Women’s Issues. HealthyWomen, Dec. 2010. Web. April 7, 2011.
5. Abad, CL; Safdar, N (June 2009). “The role of lactobacillus probiotics in the treatment or prevention of urogenital infections – a systematic review”. Journal of Chemotherapy (Florence, Italy). 21 (3): 243–52. doi:10.1179/joc.2009.21.3.243. PMID 19567343.
6. “Bacterial Vaginosis.” Gale: Contemporary Women’s Issues. HealthyWomen, Dec. 2010. Web. April 7, 2011.
7. Kissinger, P; Adamski, A (September 2013). “Trichomoniasis and HIV interactions: a review”. Sexually Transmitted Infections. 89 (6): 426–33. doi:10.1136/sextrans-2012-051005. PMC 3748151. PMID 23605851.
8. Mastromarino, Paola; Vitali, Beatrice; Mosca, Luciana (2013). “Bacterial vaginosis: a review on clinical trials with probiotics” (PDF). New Microbiologica. 36 (3): 229–238. PMID 23912864.
9. “Vaginal yeast infections fact sheet”. womenshealth.gov. December 23, 2014. Archived from the original on 4 March 2015. Retrieved 5 March 2015.
10. “Overview of Vaginitis”. Merck Manuals Professional Edition. May 2018. Retrieved October 14, 2018.
: